Menu
Onlangs schreef ik een column voor ninefornews.nl en maakte ik een Trancewerk video-inzicht waarin ik vertel over de kracht van onbewuste verwachting. In deze blog vertel ik je over mijn persoonlijke ervaring daarmee. Je krijgt zo een idee wat onbewuste verwachting voor je kan betekenen.
Toen ik zelf als kind nog mijn melkgebit had, had ik bij elke halfjaarlijkse controle gaatjes en moest ik terug naar de tandarts. Ik vond dat vreselijk en wilde dat niet, maar blijkbaar had ik op een bepaalde manier de verwachting aangenomen of gecreëerd dat ik elk half jaar de klos was.
Kiespijn, afspraak maken, met mijn moeder naar de tandarts, boren, gaatjes vullen… het was een telkens terugkomend iets. Toen ik ging wisselen en ik ‘grote-mensen-tanden’ kreeg (nou ja, zo noemde ik dat als kind), nam ik mezelf voor dat deze tanden en kiezen ijzersterk waren. Ik stelde me levendig voor dat ik stalen tanden en kiezen had en dat deze ondoordringbaar waren.
Ik herhaalde dat elke dag. Dag in dag uit… omdat ik het als een soort spelletje zag. Ik had geen idee over verwachtingen, daar wist ik niks vanaf. En toch stelde ik me gewoon voor dat die nieuwe tanden en kiezen van staal waren. Ik ‘zag’ ze in gedachten zelfs van staal zijn. Puur zelfhypnose, besef ik nu.
Dat mijn nieuwe tanden en kiezen sterk waren, werd bevestigd door de tandarts. 
Die zei dat ik geen gaatjes had en dat alles er keurig uitzag. Keer op keer hoorde ik dat, dus mijn verwachting en overtuiging, dat mijn gebit ijzersterk was, groeide en groeide.
Ik ben nu 48 en heb in mijn volwassen gebit welgeteld NUL gaatjes gehad. Tot op de dag van vandaag heb ik nog nooit iets aan mijn gebit gehad. Ik heb dus ook geen vullingen … en nu weet ik dat dit door mijn innerlijke rotsvaste overtuiging is gekomen dat mijn gebit ijzersterk en ondoordringbaar is.
De tandartsen die ik in mijn leven al voorbij heb zien komen kunnen het bevestigen… op ééntje na…
Ik kwam op een dag bij een nieuwe tandarts, nadat ik was verhuisd. Ik ging op die stoel zitten, de lamp werd op mijn mond gericht en hij ging met zo’n haakje een beetje prutsen in mijn mond. En ik hoorde hem zeggen:
“Mja, tja… ik zie één, twee, drie gaatjes … en nog wat zwakke plekjes.”
Ik zei dat ik dat niet geloofde en hij zou het daarom wel even aantonen op een foto. En dus maakte hij een röntgenfoto om te bewijzen wat hij allemaal gezien had. Hij wees allemaal dingen aan op die foto en ik zei dat ik nog steeds niet overtuigd was en dat ik een second opinion wilde bij een andere tandarts.
Op lichtelijk geïrriteerde toon zei hij dat dat prima was maar dat elke andere tandarts hetzelfde zou zien, want de foto’s liegen niet.
Een week later zat ik bij een andere tandarts, die keek en keek en keek en zei dat hij toch echt helemaal niets kon vinden. Geen gaatjes, geen zwakke plekjes. Hij adviseerde mij toch maar niet terug te gaan naar die tandarts die wel de gaatjes zag.
Ik was blij en kreeg weer diezelfde bevestiging… “Mijn gebit is ijzersterk”. Ach ja, het zal wel de verwachting van die tandarts geweest zijn om gaatjes te vinden in mijn gebit.
Mijn verwachting was dat ik een ijzersterk gebit heb en inmiddels is dat alweer bijna 20 jaar geleden en ook daarna heb ik nooit gaatjes gehad.
Tot de volgende blog!
Michel
